Görüş: Barış Gazeteciliği için Doğruyu Örgütlemek

Yaşar Kemal’in Teneke adlı ikinci romanında çok hoş bir sözü var, diyor ki “Yalanın gücü doğrunun güçsüzlüğünden değildir. Yalan teşkilat kurmuş, doğru yalnızdır. Yalanın geleneği var, senin doğrunun her gün yeniden yaratılması gerek.” Doğrular göreceli kavramlar olduğuna göre gazetecinin, yani dünyada olan biteni okura anlatan kişinin gerçekleri tüm taraflarıyla aktarması gerekiyor. Barış gazeteciliğini gündelik sansasyonel şiddet haberciliğinden ayıran en büyük iki fark şiddetin çok katmanlılığını yansıtması ve altında yatan nedenleri sorgulaması.

‘Herkesin inandığı ortak yalanlar üretmek’

Savaş sanayi kompleksi adı verilen trilyonlarca dolarlık küresel sistem ana akım medya kanalları aracılığıyla bireylerde şiddetin kabul edilebilir bir olgu olduğu izlenimi yaratıyor. Sürekli tehdit algısı üstüne kurulan haber verme biçimi toplumda genel bir şizofreni hali yaratıyor. Bir yanda tropik adalarda geçen “Reality Showlar” diğer yanda patlayan canlı bombalar, silahla gece kulüplerini basan rahatsız insanlar. Formül çok belirgin, gerçekleri olabildiğince saklayarak, değiştirerek bireylerin birbirinden farklı doğrulara ulaşmasını engellemek, yerine Yaşar Kemal’in de belirtmiş olduğu gibi herkesin inandığı ortak yalanlar üretmek.

Haber nöbeti gibi oluşumlar barış gazeteciliği örneği

Ana Medya yapılanmaları karşısında son dönemde sosyal medyanın daha otonom bir kullanım alanı yaratarak ortaya çıkması aslında barış gazeteciliği için büyük bir fırsat. Türkiye’de son dönemde Cizre, Nusaybin gibi Güney Doğu kentlerinde yaşanan sivil can kayıplarına yönelik haberler ancak sosyal medya sayesinde ülkenin gündemine sınırlı olsa da oturabildi.

Gene benzer bir şekilde batıdaki gazetecilerin ülkenin doğusundaki Kürt gazetecilerle dayanışma içinde Haber Nöbeti eylemini gerçekleştirmesi barış gazeteciliği anlamında verilebilecek olumlu örneklerden. Aslına bakarsanız Türkiye’nin sorunlu ve kısıtlı demokrasinin sınırlarını genişletebilecek en önemli araç barış gazeteciliği. Kadın hakları, LGBTI mücadelesi, emek hareketi, çevrenin hükümet yağmasına karşı korunması, dış politikadaki savaş yanlısı eylem ve tutumlar, eşitlikçi laiklik gibi birbirinden farklı alanlarda ana akım medyanın yalan ezberini bozan bireysel aktarımlar giderek artıyor.

Barıştan yana gazetecilik örgütlenmeli

Türkiye’de barış gazeteciliğinin daha fazla ses getirebilmesin karşısındaki en büyük engel ise birbirinden bağımsız bireysel barış gazeteciliği eylemlerini anlamlı bir şekilde örgütleyebilmek; kısacası gerçekler arasında bir ağ kurma zorunluluğu. Böyle bir ağ nasıl kurulabilir, genel bir barış gazeteciliği çatı örgütüne mi gereksinim var, yoksa yatay bir şekilde iletişim halinde mi kalınabilinir araştırmak gerekir. Demokraside çoksesliliği esas olduğundan Neynik benzeri kanalların artması bu anlamda çok yararlı olacaktır. (UDE/BZ)

*Haber nöbeti için tıklayın.

#analiz